Bir çocuğun annesinin gözleri yokmuş.Oğlunu bir gün okula götürürken çocuğun arkadaşı hep annesiyle dalga geçiyormuş aaa annesine bak gözü yok haahaha falan filan(allah kimseye vermesin) çocuk annesine usulca bir şekilde;
-"Anne ben senden çok utanıyorum bi daha beni okula getirme." demiş.
Annesi içtenlikle ağlamış çocuğuna belli etmeyecek şekilde.Aradan yıllar geçmiş ve annenin çocuğu çoluk çocuğa karışmış.Bir gün annesi torunlarını görmek için oğlunun evine gitmiş ve;
-"Torunlarım nerde" demiş .
Oğlu çağırmış annenin torunlarını ve sarılayım derken torunlar kaçmış korkmuşlar ve oğlu annesine gene demiş usulca bir şekilde
-"Anne ben senden utanıyorum bir daha bize gelme çocuklarım korkuyo" demiş.
Annesi artık saklayamamış durumu demişki:
-"Oğlum utanması gereken ben değilim sensin çünkü sen doğduğunda gözlerin yoktu" demiş
Bunlar herkese ibret olsun....